ابر عمومی یک مدل فناوری اطلاعات است که در آن خدمات و زیرساخت‌های محاسباتی درخواستی توسط یک ارائه دهنده شخص ثالث مدیریت می‌شود و با چندین سازمان با استفاده از اینترنت به اشتراک گذاشته می‌شود. ارائه دهندگان خدمات ابر عمومی ممکن است خدمات مبتنی بر ابر مانند infrastructure as a service (IaaS)، platform as a service (PaaS) و software as a service (Saas) را به کاربران با هزینه ماهانه یا شرایط پرداخت به ازای استفاده، ارائه دهند و نیاز کاربران را به میزبانی این خدمات در محل دیتاسنتر خود از بین ببرند.
ارائه دهندگان خدمات ابری از گروه‌هایی از مراکز داده استفاده می‌کنند که به ماشین‌های مجازی تقسیم شده و به کاربران اجاره داده می‌شود. کاربران ممکن است صرفا برای استفاده از ماشین‌های مجازی یا برای دیگر خدمات مبتنی بر ابر مانند برنامه‌های کاربردی نرم‌افزاری، ابزارهای توسعه اپلیکیشن یا ذخیره‌سازی آن را اجاره کنند. شرکت‌ها اغلب از سرویس‌های ابری عمومی برای برنامه‌های کاربردی غیرحساس یا برای ذخیره داده‌هایی که نیازی به دسترسی مکرر ندارند، استفاده می‌کنند.
ابر عمومی منابع محاسباتی را برای خرید در دسترس عموم قرار می‌دهد. معمولاً یک ابر عمومی بین چندین کاربر به اشتراک گذاشته می‌شود. در مقابل، ابر خصوصی شامل سرویس‌های مبتنی بر ابر است که در سرورهای خصوصی خود سازمان میزبانی می‌شوند.
جدول محتوا
چرا ابر عمومی؟
بسیاری از کسب‌وکارهای سازمانی به ابر عمومی به‌عنوان راهی برای ارتقاء منابع فناوری اطلاعات خود بر حسب تقاضای خود نیاز به گسترش زیرساخت‌های فیزیکی نگاه می‌کنند. به عنوان مثال، به جای خرید سرور hp فیزیکی، یک شرکت می‌تواند سرور ابری را خریداری کند. سرور مجازی را می‌توان در عرض چند دقیقه راه اندازی یا غیرفعال کرد و همچنین می‌تواند فوراً در هر مکانی قرار گیرد.
ابر عمومی همچنین یک راه حل محبوب برای نیازهای ذخیره سازی است زیرا از داده های ذخیره شده در یک ابر عمومی پشتیبان گیری می شود و از هر جایی قابل دسترسی است. انواع مختلفی از برنامه‌های ذخیره‌سازی وجود دارد، و داده‌هایی که نیازی به دسترسی مکرر ندارند، اغلب می‌توانند بسیار ارزان در ابر عمومی ذخیره شوند.
برای شرکت‌هایی که برنامه‌هایی با حجم کاربر بالا ارائه می‌دهند که بازه‌هایی به اوج استفاده می‌رسند، ابر عمومی کاملاً منطقی است زیرا قدرت محاسباتی اضافی فقط برای مدت کوتاهی مورد نیاز است.
استفاده از ابر عمومی به چند روش در هزینه کسب و کار صرفه جویی می‌کند:
خرید تجهیزات کمتر
از آنجایی که کارمندان تنها در صورت نیاز به منابع مبتنی بر ابر هزینه آن را می‌پردازند و به آن دسترسی پیدا می‌کنند، استفاده از دسکتاپ‌ها و برنامه‌های کاربردی مبتنی بر ابر عمومی اغلب ارزان‌تر از خرید تجهیزات فیزیکی IT یا بسته‌های نرم افزاری است که ممکن است استفاده بشوند یا نشوند که نیاز به نگهداری نیز خواهند داشت.
هزینه‌های نگهداری کمتر
با خدمات عمومی مبتنی بر ابر، هزینه نگهداری تجهیزات فناوری اطلاعات نیز به ارائه دهنده خدمات ابری منتقل می‌شود.
یک کسب و کار کوچک یا جدید کار آسان تری برای انتقال برنامه‌های کاربردی به ابر عمومی خواهد داشت. سازمان‌هایی که زیرساخت‌ها و برنامه‌های کاربردی فناوری اطلاعات قدیمی دارند، موارد بیشتری را باید در نظر بگیرند. با این حال، کسب و کارهای سازمانی بیشتر و بیشتری به سمت ابر عمومی به عنوان یکی از عناصر یک برنامه چند وجهی فناوری اطلاعات در حال حرکت هستند. به این ترتیب، آن‌ها می‌توانند به مزایای ابر عمومی دسترسی داشته باشند و در عین حال مزایای مختلفی را که با معماری داخلی و گزینه‌های ابر خصوصی همراه است، حفظ کنند.
تعریف ابر عمومی
ابر عمومی یک مدل استقرار ابری است که در آن منابع محاسباتی متعلق به یک ارائه‌دهنده است و به چندین کاربر یا سازمان از طریق اینترنت به اشتراک گذاشته می‌شود.
نحوه عملکرد ابر عمومی
یک ابر عمومی برای ارائه خدمات گسترش زیرساخت فناوری اطلاعات یک شرکت به یک محیط مجازی سازی شده متکی است که به آن شرکت اجازه می‌دهد تا جنبه‌های خاصی از زیرساخت و خدمات خود را بر روی سرورهای مجازی که خارج از محل شرکت هستند و متعلق به شخص ثالثی هستند میزبانی کند. ارائه دهندگان خدمات ابری عمومی نقاط قوت متفاوتی دارند و طیف گسترده‌ای از خدمات و تعرفه‌ها را ارائه می‌دهند. شرکت‌هایی که قصد مهاجرت به ابر عمومی را دارند، باید هنگام انتخاب ارائه‌دهنده، به‌خصوص اگر نیاز به قرارداد بلندمدت دارند نیازهای خود را با دقت در نظر بگیرند. برنامه‌ریزی دقیق می‌تواند به کاهش هزینه‌ها در صورت‌حساب‌های ماهانه خدمات ابری کمک کند، اما سازمان‌هایی که استفاده از ابر عمومی غیرقابل پیش‌بینی دارند، ممکن است در صورت افزایش ناگهانی استفاده، اجتناب از صرف هزینه‌های زیادی برای سرویس‌های ابری عمومی امری دشوار باشد.
از آنجایی که سرورهای ابر عمومی داده‌های چند شرکت را به اشتراک می‌گذارند، امنیت در ابر عمومی یکی دیگر از مسائلی است که مدیران فناوری اطلاعات می‌خواهند آن را بررسی کنند. رمزگذاری داده‌ها راه خوبی برای تضمین امنیت قوی‌تر است، اما اگر از ترکیبی از ابر عمومی و خصوصی (همچنین به عنوان ابر ترکیبی (hybrid cloud) شناخته می‌شود) استفاده می‌کنید، همه پلتفرم‌های رمزگذاری در هر دو ابر عمومی و خصوصی کار نمی‌کنند. همچنین هر زمان که داده‌ها بین یک مرکز داده خصوصی یا ابر خصوصی و یک ابر عمومی جابجا شوند، یک خطر امنیتی به ذات وجود دارد.
مقایسه ابر عمومی با ابر خصوصی با ابر ترکیبی
شرکتی که به خدمات رایانش ابری نیاز دارد، می‌تواند از ابر عمومی (که در آن سرویس‌های ابری توسط یک ارائه‌دهنده خدمات ابری میزبانی می‌شود و با کاربران دیگر به اشتراک گذاشته می‌شود)، یک ابر خصوصی (که در آن سرویس‌های ابری توسط خود شرکت میزبانی می‌شوند) و یا ترکیبی از این دو، که به عنوان ابر ترکیبی شناخته می‌شود استفاده کند.
از مزایای ابر عمومی می‌توان به مقیاس پذیری آسان اشاره کرد. اگرچه یک ابر خصوصی پس از سرمایه‌گذاری اولیه در زیرساخت ارزان‌تر از یک ابر عمومی است، اما به این راحتی ارتقا پیدا نمی‌کند. ارتقاء زیرساخت نیاز به خرید تجهیزات دارد. اگر حجم کاری ابر خصوصی کاهش یابد، منابع و تجهیزات گران قیمت مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و بلااستفاده می‌مانند. همچنین در نظر داشته باشید برای تجهیز ابر خصوصی خود از سرور اچ پی استفاده نمایید.
ابر ترکیبی می تواند یک گزینه عالی برای کسانی باشد که ابر عمومی را در مقابل ابر خصوصی قرار می‌دهند. ابر ترکیبی به هر مدل ترکیب کردن ابر عمومی با خصوصی اشاره دارد. یک محیط ابری ترکیبی به سازمان‌ها اجازه می‌دهد از مزایای هر دو نوع پلتفرم ابری بهره ببرند و بر اساس نیازهای داده‌ای خاص خود انتخاب کنند که از کدام ابر استفاده کنند. به عنوان مثال، ابر ترکیبی جایگزینی برای ذخیره داده‌های حساس فراهم می‌کند. یک شرکت ممکن است خدماتی را از طریق یک ابر عمومی ارائه دهد و در عین حال اطلاعات حساس را روی یک ابر خصوصی نگه دارد.
سخن نهایی
آخرین مورد در نظر گرفتن مکان ارائه دهنده خدمات ابر عمومی شما است. قوانین حفظ حریم خصوصی داده‌ها در بسیاری از کشورها مستلزم نگهداری انواع خاصی از داده‌ها در داخل کشور است. این قوانین اغلب تغییر می‌کنند، بنابراین ایده خوبی است که ارائه‌دهنده خدمات ابری خود را در داخل کشور انتخاب کنید که بتواند تأیید کند که سرورهایی که داده‌های شما در آن ذخیره می‌شوند محلی و مطابق با قوانین منطقه‌ای هستند. همچنین مشکل تأخیر وجود دارد، اگر داده‌های شما در قاره دیگری میزبانی شوند، دسترسی به داده‌ها ممکن است بیشتر از زمانی که نزدیک شما ذخیره شده باشند، طول بکشد.